گفتگو با “شیر هور” پژوهشگر اسرائیلی که برای “مرکز اطلاعات از نوعی دیگر” در شهر اورشلیم ( بیت المقدس) کار می کند. ــ شما در بارۀ اقتصاد جنگی اسرائیل پژوهش می کنید و در پایان هفته جاری در نهمین کنفرانس  استراتژی “همکاری برای صلح” در شهر “ماگدبورگ” آلمان صحبت خواهید کرد.  موضوع گزارش شما چه خواهد بود؟  ــ اقتصاد اسرائیل یک اقتصاد بشدت جنگی است که هم دلائل خود را دارد و هم تاریخ خود را. بسیارند کسانی  که از اقتصاد جنگی سود می برند و بسیار بیشتر ند کسانی که از این اقتصاد زیان می بینند. هزینه آن  را می توان بر حسب تولید ناخالص ملی (بی . آی.  پی.) محاسبه کرد و دید که چه مقدار از تولید ناخالص ملی صرف هزینه های  نظامی می گردد و در اختیار موسسات خصوصی تولیدات نظامی قرار می گیرد. هزینه  دستگاهای غیر نظامی دولتی مانند پلیس مشمول این محاسبه نیست. ــ میزان این هزینه چقدر است؟ ــ هزینه نظامی در آلمان  در حدود یک در صد از در آمد ناخالص ملی است، در دیگر کشورهای اروپائی رقمی میان یک تا دو درصد است. آمریکا 4 در صد از درآمد ملی را به هزینه های نظامی اختصاص داده است و اسرائیل طبق آمار رسمی 8 در صد را. ناگفته نماند که  بخش مهمی از نیروی پلیس اسرائیل نیز وظائف نظامی دارد، البته در مناطق اشغالی.  افزون  براین در زندان های اسرائیل زندانیان فلسطینی  زندانی هستند که بعنوان اسیر جنگی با آنها برخورد نمی شود. اگر این هزینه های غیرمستقیم را هم به حساب بیاوریم هزینه نظامی در اسرائیل به 12 در صد از تولید ناخالص ملی  افزایش می یابد. فقط کشور روآندا است که بطور نسبی هزینه نظامی اش بیشتر است در حالی که  هزینه نظامی ایران بمراتب کمتر است. ــ  اسرائیل فقط سلاح جنگی ندارد بلکه تسلیحات جنگی نیز صادر می کند، صادرات جنگی نیز در این ارقام  به حساب آمده است؟ ــ  نه، چون این ها  از اقلام صادرات هستند. البته صادرات تسلیحاتی آلمان بمراتب بیشتر است. از لحاظ تاریخی اسرائیل با دریافت کمک های نظامی از آمریکا از سالهای هفتاد، ناگهان  تولیدش بیش از نیازش شد. ویژگی صنایع صادراتی اسرائیل در این است که  خود را بر  فن آوری  امنیت داخلی متمرکز کرده است، یعنی بر فن آوری مراقبت و کنترل، شناسائی بیومتریک، و وسائل مقابله با شورش های اجتماعی. کارخانه ای که این ابزار را تولید می کند، در تبلیغات خارجی خود برای بازاریابی و فروش، افتخار می کند به این که “خرگوش های آزمایشی”  آن کارخانه  برای این تولیدات انسانها ی ساکن در مناطق اشغالی و لبنان بوده اند. این تبلیغ سبب شده که میزان فروش  این ابزار به رقم  ” بالاترین ” برسد. ــ میزان همجوشی ارتش با موسسات  امنیتی خصوصی چقدر است؟ ــ در این مورد  میتوان به نمونه ژنرال گال هیرش اشاره کرد. ژنرال گال هیرش در سال 2006  فرمانده نیروی نظامی اسرائیل در جنگ با لبنان بود، جنگی که به شکست انجامید و  او بشدت مورد نکوهش قرار گرفت . پس از آنکه او مجبور به ترک ارتش شد در سال 2008  به گرجستان رفت و در آنجا جنگ با نیروی نظامی روسیه در ابخاز و استیان جنوبی را تدارک دید. گفته می شود در آنجا تجارب و تکنیک های جنگ با لبنان را بکار بسته است . نقش اسرائیل در جنگ روسیه ــ تاجیکستان هنوز روشن نشده است. ــ این اصطلاح که “(آلمان)  پروسی ارتش ندارد، بلکه خود یک ارتش است “  اکثرا  در مورد اسرائیل هم بکار برده می شود. در این مورد سندی در دست هست؟ ــ هر خارجی که به اسرائیل سفر می کند، از دیدن آن همه اسلحه در خیابان شگفت زده می شود. سازمان اسرائیلی پیکار برای صلح  بنام ” چهره نو ”   New Profile) ) کارزاری ( کمپینی )برپا کرده  است با این شعار ” هفت تیر روی میز آشپزخانه ” و به آگاهی  مردم می رساند که نیروهای امنیتی خصوصی سلاح خود را با خود به خانه می برند و روزی آن را علیه خانواده خود هم بکار خواهند برد. در اسرائیل برای جلوی گیری از خشونتی که در زندگی روزمره و غیر نظامی علیه فلسطینی ها بکار برده می شود موفقیتی بدست نمی آید. چون کسی که عادت کردهچالش ها را با زور حل کند در زندگی خصوصی هم همین روش را ادامه می دهد. توضیح : (عرب اسرائیلی (به عبری: ערבים אזרחי ישראל) (به عربی: العرب الإسرائيليين) اصطلاحی است که در مورد فلسطینیان ساکن خاک اصلی اسرائیل (یعنی غیر از کرانه باختری رود اردن و نوار غزه و بلندی‌های جولان) به کار می‌رود. به این دسته از فلسطینیان، عرب‌های ۴۸ نیز گفته می‌شود که اشاره به جنگ سال ۱۹۴۸ میلادی میان اعراب و اسرائیل دارد.[۱] اعراب اسرائیل ۱۹.۷ درصد جمعیت اسرائیل را تشکیل می‌دهند.[۲] . ویکیپدیا . م) http://www.jungewelt.de/2012/02-10/005.php   آیااسرائیل بعنوان پایگاه مقدم استعماری غرب،برای سرکوب خلقهای منطقه وتضمین منافع امپریالیسم درخاورمیانه تأسیس نشده است؟ آیا رژیم نژاد پرست وجنایتکاراسرائیل،بدون کمکهای مالی ونظامیِ آمریکا میتوانست خلقهای تحت ستم ازجمله خلق فلسطین راسرکوب کند؟ ما امضا کنندگان زیر به فراخوان «به فلسطین 2012 خوش آمدید» می پیوندیم. هدف از این کارزار، آزادی کامل دیدار مدافعان حقوق بشر و حقوق ملی مردم فلسطین از فلسطین در آوریل 2012 است. اسرائیل از فلسطین، زندان بزرگی ساخته است. فلسطینیان مجبورند که از پاسگاه های بازرسی بی شمار بگذرند. چرا زندانیان نباید حق ملاقات داشته باشند؟ زمان آن رسیده است که با شرکت در کارزار «به فلسطین 2012 خوش امدید» به سیاست های استعماری اسرائیل اعتراض کنیم. ساکنان مسلح شهرک های استعماری (کولون ها) و ارتش اسرائیل  شبانه روز دست به جنایت می زنند. از دولت های جهان می خواهیم که به حق مردم فلسطین برای پذیرفتن آزادانه مهمان و حق شهروندان کشورهای مختلف برای ورود آزادانه به فلسطین احترام گذاشته و از آن پشتیبانی کنند. شرکت کنندگان در کارزار «به فلسطین 2012 خوش آمدید» خواهان استفاده آزادانه و بدون دردسر از فرودگاه تل اویو جهت عزیمت به کرانه باختری اند.